Een stukje paradijs

Geoff trotseerde de bosbranden en kwam op tijd aan in Bali en de dag erna arriveerden ook Roel, Vermeir en de cadeautjes! Ik zat al zo lang uit te kijken naar chocolade, maar een uur voor ze landden begon ik vreselijke buikkrampen te hebben. Aargh, ik heb heel de nacht liggen verlangen naar de choclade, maar er kwam echt niets in mijn maag. De volgende ochtend was het beter en verorberde ik als ontbijt een volledige lat chocolade en smaken dat dat doet. Tegen de avond was ik veel beter en konden we zelf pintjes met droge bierworsten eten, merci mamsie. Na 2 daagjes bijpraten, vertrokken we naar Ubud. Ubud is het artistieke centrum van Bali. Prachtige spullen, maar er wonen ook veel buitenlanders die daar een beetje de kunstenaar komen uithangen. Snel souvenirs kopen en weer weg dus. We waren weer met de brommer, dus dat was gemakkelijk. Geoff, Roel en Vermeir huurden ook een brommer en zo gingen we als een ware brommerbende (spijtiggenoeg waren het geen wallaroos) op pad. We reden door prachtige rijstvelden, kwamen vriendelijke mensen tegen en stopten waar we wilden. Zo stopten we ook omdat we heel veel volk zagen en 2 grote vuren. Toen we om uitleg vroegen bleek het een crematie te zijn van een jonge man van 20 jaar. Toen we beter keken, zagen we het lichaam inderdaad liggen. We hadden even een moment van stilte, werden er aan herinnerd welke gelukzakken we zijn en dat we dankbaar moeten zijn voor elk moment. Daarna reden we stilletjes verder door nog meer prachtige landschappen tot we dichter bij de bergen en de regen kwamen. We aten onder een afdakje beschermd van de regen met een prachtig zicht een laatste nasi goring samen en dan reden wij zuidwaarts naar de kust en zij noordwaarts, naar de bergen, de regen en uiteindelijk ook weer de kust. De volgende dag namen wij de boot naar Lombok en van daaruit ging het met de boot naar de Gili eilanden. De Gili eilanden zijn 3 kleine eilandjes. Gili Trawangan is de populairste en ook het meest opgezet voor toerisme. Gili Meno is zeer rustig met amper 3 bars/restaurants en enkele bungalows en Gili Air, daar zitten wij. Gili Ar is mooi en gezellig met een mooi strand en niet zo veel mensen. Langs een zijde van het eiland (je kan in 1 uur rond het eiland wandelen, dus groot is het niet) zijn er strandbars in bamboe opgetrokken waar je ‘s avonds uit de verse vissen kunt kiezen die ze dan op de bbq voor je grillen. En elke dag kan je een andere vis kiezen. Een waar paradijs als visliefhebber. Soms komen we mensen tegen die niet graag vis eten, vreselijk voor hen, maar tot daar aan toe. Maar dan zijn er ook de mensen (niet weinig Britten, Amerikanen en Hollanders) die geen vis eten omdat er graten in zitten en dat dan dan zo moeilijk is om te eten, ts barbaren. Hier is de vis zo vers dat ze bijna in 4 prachtige fillets van de graat valt. Tja, des gouts et des couleurs … Eens je de vis op je bord krijgt kan je ze opeten met het ruisen van de zee die 2 meter van je ligt. Vaak is er geen elektriciteit en dan dineerden we aan de zee met een olielampje naast ons.
We hadden ook geluk met het vinden van accomodatie. Toen we met de boot naar hier kwamen, zat er een man naast ons die een kamer had. De prijs was redelijk goedkoop en wij wilden eigenlijk eens iets speciaals, alla bungalow op het strand ofzo, maar besloten toch even mee te gaan en een kijkje te nemen. De bungalow was niet op het strand (zeker 2 minuten wandelen), maar was voor de rest wel perfect. Een grote kamer, met een hoog bamboe dak en een badkamer waar je onder de blote hemel kan staan douchen met je voeten tussen de keitjes. Overal op de vloer lag er natuursteen en we haddden ook nog eens een balkonnetje. Voor 4 euro elk (met ontbijt!) waren we snel overtuigd.
Er staan hier maar 2 bungalows en het huis van de eigenaar die er nooit is. En zo zaten wij een aantal dagen precies in ons prive eigendom. Met een grote tuin waar soms koetjes in lopen grazen en met zicht op de palmbomenplantages. ‘s Ochtends moeten we dan naar de andere kant van de tuin lopen om de waterpomp aan te zetten,…Een beetje een thuisje dus. Het is hier ook zeer mooi om te snorkelen en dus huurden we vinnen en een masker en gingen op tocht. We zagen koraal, soms levend, soms dood en heel veel verschillende, kleurrijke vissen. Jeroen heeft ook een kreeft gezien, maar helaas hebben we die niet kunnnen pakken. Alhoewel we de dag ervoor een beetje gegeiecheld hadden met de rode ruggen van sommige toeristen en gezegd hadden tegen elkaar ah ja van te snorkelen verbrand je,…waren we natuurlijk tegen het einde van de dag ook alletwee zwaar verbrand. Jeroen zijn rug zag knalrood en bij mij zag mijn kont wit of rood. 2 dagen later was het gelukkig over. Geoff en Co gingen naar Trawangan gaan en daar zouden we elkaar nog eens, voor de laatste keer, ontmoeten. We sprongen op een boot en een halfuurtje later waren we er. Van op de boot kon je al rap zien dat het nogal verschillend was van de andere eilanden. Overal gebouwen, guesthouses, restaurants en bars. Op Gili Trawangan zijn er meer dan 100 accomodaties, op Gili Air misschien 15 en dan hebben we het nog niet over de bars gehad. We liepen een beetje ongelovig door de bebouwde straten, met verharde wegen ipv zandweggetjes en vroegen ons af wat mensen hier zo fantastisch aan vinden. Je kan niet eens de zee of het strand zien, want al de gebouwen staan ervoor. Enfin, een nachtje daar geslapen en dan de eerstvolgende boot terug naar Gili Air genomen. Terug op Gili Air liepen we direct richting onze bungalow, waar we lachend weer verwelkomd werden. We zetten onze zakken af, placeerden ons op het balkon, keken eens goed rond en voelden ons op slag weer veel beter. En dus bleven we nog 3 dagen genieten. Uiteindelijk hebben we een 3 weken durende strandvakantie gehad op 2 van de kleinste eilandjes terwijl Indonesie zo groot is en meer dan 17.000 eilanden heeft. We wilden eerst een authentieker deel van Indonesie doen, maar omdat we Roel en Geoff wilden ontmoeten is het dus toeristisch Bali en Gili geworden. Ons hoor je niet klagen. Bali was mooi en Gili is een prachtige strandvakantie en dat hadden we nog niet gehad op onze reis. We zijn nu volledig uitgerust en klaar voor weer een beetje actie. We pakten de boot terug naar Bali en wie zat er daar ook op? Inderdaad, de vetzakskes! Nog een nachtje hip gedaan en naar de clubs geweest met geoff, roel en vermeir in kuta en dan het vliegtuig op naar Singapore.
Singapore is een supermoderne, welgeorganiseerde, propere stad. We hadden hier maar een dag en dat was genoeg. We gingen naar de shoppingmalls en begonnen direct te bevriezen in de airco (ik denk dat die maar op 20 graden stond). Ik kocht me nieuwe trekkingschoenen en eindelijk eindelijk eindelijk kochten we ons ook een nieuw fototoestel. Het scherm van onze camera is ondertussen al 4 maanden stuk en dom als we zijn hebben we nu pas een nieuw gekocht. Dus vanaf nu weer goede foto’s!
En nu zitten we in het heerlijke middagzonnetje in Kathmandu. We hebben net een boekje gekocht waar alle trekroutes in Nepal instaan en nu kunnen we beginnen kiezen welke route we eerst zullen doen. We hebben hier nog bijna 3 manden, dus we kunnen helemaal op het gemak gaan wandelen in de bergen. Ongetwijfeld wordt het wel zwaarder dan dat, maar ongetwijfeld wordt het ook mooier dan we ons kunnen voorstellen. Himalaya, here we come!
En ook nog allez La Gantoise!